De documentaire Shadow Game van Eefje Blankevoort en Els van Driel over jonge vluchtelingen van 14 tot 17 jaar uit oorlogslanden, is een indrukwekkend en noodzakelijk pleidooi voor een betere aanpak van de vluchtelingen. Shadow Game won een grote prijs op het Movies That Matter Festival in Amsterdam.
De documentaire toont jongens uit landen als Afghanistan, Syrië, Iran, Soedan en Pakistan. Zij zijn nog jong tussen de 14 en 17 jaar oud. Zij lopen dikwijls honderden of duizenden kilometers zonder veel voedsel en drinken. Soms drinken zij uit vervuilde plassen, omdat de dorst zo groot is. Als zij eindelijk bij een landsgrens aankomen, is die met hoge hekken en prikkeldraad afgezet. Een politiepatrouille bewaakt de grens dag en nacht.
Als het hun lukt over de grensposten heen te klimmen, worden zij vaak grof als terroristen behandeld. Geschopt en geslagen en aangevallen door politiehonden. Dan te bedenken dat zij al een hele tocht vol grote ontberingen achter de rug hebben. En zonder familie, soms met een vriend of maatje deze gevaarlijke reis ondernemen.
The Game
Ze noemen het ‘The Game’, zo’n poging om een ander land te bereiken, wel een spel van leven of dood. Zij proberen diverse grenzen over te steken op zoek naar een land in Europa met een meer menswaardig bestaan. Zoals een Afrikaanse jongen zegt: in mijn land kan ik niet naar school, is geen werk en is er voortdurend oorlogsgevaar. Hij vraagt de filmmakers zouden jullie daar blijven? De vraag wordt impliciet ook aan de kijker gesteld.
In Shadow Game volgen we voor een korte tijd een vluchteling, die over zijn pogingen tot vluchten vertelt. Daarna richt de camera zich op een andere vluchteling. We blijven de jongens volgen en leren hen beter kennen. Sommigen doen wel 10 tot 20 pogingen om een grenspost te passeren.
Hemel schreiend is het verhaal van een jonge Syriër die door een politiemacht met stokken wordt geslagen en daarbij zijn arm breekt. Met een mitella om zijn arm volhardt hij in zijn missie.
Het is een goede keuze van de filmmakers om de vluchtelingen van dichtbij te filmen. Zo raak je meer betrokken. Goed te zien is dat de jongens nog vol dromen en verwachtingen zijn, ondanks hun extreme leven. Ontroerend is dat een van hen hoopt dat zijn jongere broer, die met hem meereist ondanks alle ellende toch nog kind kan blijven.
Menselijke wilskracht
Shadow Game laat zien hoe krachtig en urgent het medium film kan zijn. De documentaire is een ode aan de menselijke wilskracht, het incasseringsvermogen en doorzettingsvermogen. Ondanks de grote ontberingen en onmenselijke tegenslag.
Deze belangrijke film zouden alle mensen en politici moeten zien die minachtend en neerbuigend over de vluchtelingenproblematiek praten. Die het vraagstuk reduceren tot statistieken en cijfers en het daardoor ontmenselijken.
Hopelijk wordt een organisatie als de Verenigde Naties of Unicef door deze film aangezet om het lot van de vluchtelingen jong en oud nog humaner en met meer urgentie aan te pakken.
Shadow Game wordt ook in scholen gedraaid, schrijf naar: educatie@moviesthatmatter.nl
Waardeer dit artikel
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.