Oranje had gisteravond een totale offday. De conditioneel sterke en scherpe Oostenrijkers zorgden voor een daverende verrassing door Holland te verslaan en eerste in de groep te worden. Het werd 2-3. Frankrijk, favoriet in de groep, wordt tweede door 1-1 te spelen tegen Polen.
Bondscoach Koeman heeft wat wijzigingen in het team aangebracht. Op het middenveld speelt Veerman voor Simons, rechtsbuiten Malen vervangt Simons en rechtsachter staat Geertruida op de plaats van Dumfries. Tactische wissels om het verwachte ‘vollgasfussball’ van de Oostenrijkers in te dammen. Het pakt niet goed uit. Oranje begint futloos en schijnbaar plichtmatig aan de wedstrijd. Oostenrijk speelt daarentegen met het mes tussen de tanden, alsof ze de finale spelen.
Na een paar hachelijke momenten voor het doel van keeper Bart Verbruggen, neemt Oostenrijk brutaal de leiding. Een snelle aanval wordt door Malen (zie foto) ongelukkig in eigen doel gegleden: 0-1. Vaak gaat het mis als aanvallers in eigen strafschopgebied meeverdedigen.
Meer helpen
Oranje wordt overtroefd door Oostenrijk met energieke aanvallen en goed positiespel. De spelers van Oranje leggen te weinig passie aan de dag. Analist Marco van Basten zegt na afloop : ‘Er wordt onderling onvoldoende gecoacht, ze moeten elkaar meer helpen in het veld, door vrij te lopen en afspeelmogelijkheden te creëren. In elke linie moet een leider staan, die medespelers coacht en scherp houdt. We zijn met topsport bezig!’ Nu staan spelers af te wachten als iemand de bal krijgt.
Het eerste half uur heeft Oostenrijk duidelijk een overwicht. Met snelle aanvallen wordt het Nederlands elftal vast gepind op eigen helft. Joey Veerman speelt een ongelukkige wedstrijd, de bal springt van zijn voet en hij verliest vaak de bal. Terwijl hij doorgaans een uitstekende balvaste passer van de bal is en bij PSV een sterk seizoen achter de rug heeft. Koeman kan het niet meer aanzien en wisselt hem na een half uur voor Simons. Het zou fout zijn om Veerman als enige zondebok aan te wijzen, het hele team zakt door de ondergrens. Oranje mag van geluk spreken dat de ruststand maar 0-1 is.
Donderspeech
In de rust na een waarschijnlijke donderspeech van Koeman, komt Oranje veel scherper uit de kleedkamer. Na twee minuten staat het weer gelijk. Simons rukt op, passt naar links naar de vrijstaande Gakpo, die één beweging naar binnen maakt en feilloos in de uiterste hoek schiet: 1-1. Oranje lijkt het heft in handen te nemen en heeft een sterke fase. Maar één goed uitgevoerde tegenaanval en Oostenrijk neemt weer de leiding. Schmid komt voor zijn man en kopt de 1-2 binnen. Holland verdedigt te slap en loopt weer achter de feiten aan.
Dik een kwartier later een vlotte aanval van Oranje. Invaller Wout Weghorst kopt de bal door naar de inlopende Depay, die de bal controleert op zijn heup en knap 2-2 maakt. De niet erg overtuigende scheidsrechter Kruzliak keurt de goal eerst af voor hands van Memphis, maar de VAR toont dat dat niet goed gezien is.
Niet scherp
Even lijkt het alsof het Nederlands elftal door kan stoten naar de overwinning. Maar na een steekpass van routinier Baumgartner, scoort Sabitzer 2-3 in de korte hoek, na niet scherp genoeg meeverdedigen van Oranje. Uitgerekend de meestal solide defensie met ervaren krachten als de Vrij, van Dijk, Aké en Geertruida schiet vanavond te kort.
Trainer Ronald Koeman is na afloop duidelijk over de zwakke punten in de wedstrijd. We staan te weinig compact, we lopen niet snel genoeg met onze man mee. Tegenstander Oostenrijk is zeer efficiënt in het benutten van hun kansen.
Studio Fussball
Oranje heeft terecht verloren van een scherp en superfit Oostenrijk. Hoe moet het nu verder? In studio Fussball maakt van Basten een rake opmerking. ‘We spelen wel af maar we spelen niet uit’. Met name in de opbouw worden risicoloze ballen breed of terug gespeeld. Uitgezonderd Malen, Gakpo, Frimpong en Simons die wel regelmatig een speler uitspelen.
Oranje zit nog in het toernooi en dat is vooral aan Weghorst tegen Polen en aan keeper Bart Verbruggen tegen topfavoriet Frankrijk te danken. Kan Oranje genoeg veerkracht tonen en revanche op zichzelf nemen? Voor oudere spelers als van Dijk, de Vrij, Wijnaldum en Depay is het de laatste kans op een grote prijs. Of als dat er niet in zit, op zijn minst een heroïsche achtste finale. Waarin alles gegeven wordt. Op de filmacademie zei een Baskische producent mij ooit: ‘When the going gets tough, the tough get going’. Vrij vertaald: wanneer het zwaar wordt, staan de taaie op!